Πάντως στα 20 μου που η ερωτική μου ζωή ήταν ανύπαρκτη δεν θυμάμαι να χαλιέμαι καθόλου με αυτό. Οπότε δεν μπορώ να δικαιολογήσω αυτή την πρεμουρα. Αντε να το σιακωμωδουσα με φράσεις τύπου :" Αν υπάρξει και δεύτερο ραντεβού είναι σχέση" και πίστεψε με αν τύχαινε να βγω, μόνο ερωτικό δεν ήταν. Ωραία ήταν να μην σκέφτομαι κανέναν. Τ' απολάμβανα συνειδητά. :) μετά χάζεψα. :Ρ