Και το δικό μου ψηλά ήταν και δύσβατο, απλά τ' άστρα φανταζαν αμέτρητα και έβλεπες άνετα ένα πεφταστερι κάθε βράδυ. Ήταν ένα κόσμημα.Υ. Γ. Εμείς δεν είχαμε ελαφριά σκέπασματα, αλλά κυρίως είχαμε κάτι μαξιλάρια πέτρες. Νομίζω κυκλοφορούσε ένα σχετικά καλό σε όλο το σπίτι και ήμασταν πόσα ξαδέρφια να περιμένουμε τη σειρά μας. Κι οι βροχές, θυμάμαι κάθε φορά που πήγαινα τη πρώτη ή τη δεύτερη βραδιά έριχνε μια βροχή κι οι γάτες έμπαιναν μέσα στο σπίτι να προφυλαχτουν... Τώρα σκορπισαμε. Νομίζω ότι το να πηγαίνω στην γιαγιά στο βουνό ήταν το μόνο κομμάτι που μου άρεσε από τις επιβεβλημενες διακοπές μου. Τι θυμήθηκα τώρα... Αυτό το βουνίσιο πολύ το αγαπώ! Υ. Γ. Για πες για τα φαγητά, τι γεύση είχαν; :)