Προσωπικά, το πιστεύω ότο ο φίλος του εξομολογούμενου τον ζηλεύει. Ναι, η φυγή στο εξωτερικό δεν είναι πανάκεια ούτε οι δυτικές χώρες είναι η Γη της Επαγγελίας. Παντού χρειάζεται αποφασιστικότητα και πείσμα, όπως και η παραμονή στην Ελλάδα, όσο προνομιούχος κι αν τυχαίνει να είναι ένας Έλληνας κάτοικος στην πατρίδα του (από άποψη καλού μισθού, σπιτιού, κατοχής Ι.Χ. κτλ.).Το πρόβλημα είναι όταν κάποιος, ειδικά ένας φίλος, προσπαθεί να σε φέρει σε μία θέση που να απολογείσαι για την επιλογή σου ή τα επιτεύγματά σου. Αυτή τη στάση έχουν συνήθως τα άτομα που δεν έχουν καταφέρει κάτι και, αντί να εφεύρουν στρατηγικές προσωπικής επιτυχίας, προτιμούν να κακολογούν τις επιλογές και τις επιτυχίες των άλλων. Κοινώς, οι "losers." Δεν έχουν δει τίποτα, αλλά τα ξέρουν όλα και υποστηρίζουν με μένος την άποψή τους κιόλας, σαν τον "φίλο" του εξομολογούμενου εδώ.Κακομοίρης και αποτυχημένος, λοιπόν, δεν είναι αυτός που έμεινε στην Ελλάδα ή εκείνος που μένει με τρεις συγκατοίκους σε γκαρσονιέρα, αλλά αυτός που έχει τέτοια ψυχολογία, γεμάτος κόμπλεξ τα οποία προσπαθεί να τα περάσει και στους άλλους. Έτσι κατάλαβα τον γράφοντα και πιστεύω πως το καλύτερο είναι να ξεκόψει μαζί του, μιας και ένας τέτοιος "φίλος" πάντα θα έχει κακό λόγο να πει, είτε ο εξομολογούμενος παραμένει μαζί του ευγενικός και υποχωρητικός είτε τον διαγράψει από παντού.