Hi! Εχω κάτι παρόμοιο, αλωπεκία ανδρογενετικού τύπου από την εφηβεία εδώ, και τα μαλλιά αραιώνουν αρχικά από την χωρίστρα και η απώλεια επεκτείνεται. Στην αρχή ήμουν χάλια, κλάμα και κατάθλιψη κάθε μέρα... Εμένα οι δικοί μου λένε να κάνω εμφύτευση, μιας και γίνεται στην περίπτωσή μου. Όμως η τριχόπτωση θα συνεχίζεται και θα πρέπει να ξανακάνω, και μιλάμε για διαδικασία πολύ ακριβή. Τώρα σιγά σιγά το αποδέχομαι και νιώθω όμορφη γιατί δεν εστιάζω εκεί... Ξέρω όμως πόσο δύσκολο είναι να βρίσκεσαι στην μειονότητα του γυναικείου πληθυσμού που χάνει τα μαλλιά από νεαρή ηλικία... Να χαίρεσαι που δεν έχεις κάτι σοβαρότερο, εγώ αυτό σκέφτομαι. Πορεύσου με ό,τι άλλο έχεις. Και εγώ σκέφτομαι να τα ξυρίσω όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι (χάχα). Κάνε ό,τι γουστάρεις κοπελιά. Οι αληθινοί άνθρωποι δεν θα σε κρίνουν για αυτό το θέμα. Δούλεψε με τον εαυτό σου και την αυτοπεποίθησή σου γιατί μπορείς. Μην διστάσεις να αλλάξεις ψυχολόγο, να πας σε κάποιον που ειδικεύεται σε τέτοια θέματα (δεν το 'χουν όλοι). Προσωπικά ποτέ δεν θα έκρινα άτομο για την αλωπεκία του αλλά για τον χαρακτήρα του;-)Τις προάλλες κάποιος έγραφε για το χαμόγελο που του χάρισε μια φαλακρή κοπέλα και δεν θα το ξεχάσει ποτέ. Θα σου γράψουν κι άλλα οι φίλοι εδώ. Από εμένα μια μεγάλη αγκαλιά <3