Η κοπέλα λέει ότι έχει κατάθλιψη και παθαίνει κρίσεις πανικού και της λες ντροπή της; Εγώ θα έλεγα μπράβο της που δουλεύει έστω και part time και καταφέρνει τουλάχιστον να πληρώνει τον ψυχολόγο της και να μη παρατήσει τις σπουδές της για ένα καλύτερο μέλλον. Όλοι θέλουμε να νιώθουμε ασφάλεια μέσα σε μια οικογένεια. Και όσοι ψάχνουν δουλειά γενικότερα, ξέρουν ότι είναι ένας καθημερινός αγώνας. Μακάρι τα πράγματα στην Ελλάδα να ήταν πιο ευνοϊκά και να μην είχε κανένας ανάγκη από κανέναν και τίποτα. Εξομολογούμενη, κοίτα να πατήσεις στα πόδια σου σιγά σιγά, δεν είναι εύκολο αλλά θα τα καταφέρεις. Συγχώρεσε τους γονείς σου που δε μπορούν να σε στηρίξουν, όλοι λίγο πολύ νιώθουμε ανήμποροι και μίζεροι λόγω της οικονομικής κατάστασης που βιώνουμε. Να βρίσκεσαι δίπλα σε ανθρώπους που σε αγαπούν και αγαπάς. Να βγαίνεις έξω, να περπατάς, ακόμη και σε στιγμές που δεν έχεις παρέα. Καλή τύχη.