Καταλαβαινω ακριβως αυτο που περιγράφεις γτ το βιωσα κ γω (εγω ειχα παρει 1,5 χρονο "διάλλειμα" απ τη ζωη μου). Ολα σου φαινονται βουνο οταν επανερχεσαι. Δεν εχω να σου πω κτ τρομερο σαν συμβουλη περα απο το αναμενόμενο: ενα βημα τη φορα. Κ τη σχολη σιγα σιγα, έστω κ 2 μαθηματα το εξάμηνο. Ξερω οτι σου φαινεται σα να την ξεκινας τωρα κ ισως κ χειροτερα. Ειναι σα να μην σπουδαζες πιο πριν κ σα να μην ξερεις πως το κανουν τωρα (εγω ετσι ένοιωθα, υποθετω κ συ). Αλλα η λυση βρισκεται στο σιγα σιγα. Κ γενικα δλδ μην επιδιώκεις να βρεις τους ρυθμούς σου τους παλιους με τη μια. Δυσκολο. Θελει το χρονο του. Θα τη βρεις ομως την ακρη, αν το θελεις. Αυτο ειναι σιγουρο. Καλη "επαναφορα" αγαπη!