Χαχαχαχαχα Τα τελευταία 5 χρόνια περίπου φρόντιζα τα ανήψια μου.. Ένα αγοράκι (το μαμούδι μου) και ένα κοριτσάκι (την σουρλουλού μου).Τον μικρό τον φρόντιζα ως τα 3.5 και κάτι και την μικρή ως τα 1.5. Έχεις απόλυτο δίκιο, το να τρέχεις κάθε μέρα από πίσω τους για να φάνε, να πιούνε, να μη χτυπήσουν, να μην καταπιούν το οτιδήποτε κτλ είναι εξοντωτικό και φαντάσου εγώ το είχα μόνο για 8+ ώρες. Πολλά συγχαρητήρια δίνω στις γυναίκες που μπορούν να προσέχουν τα παιδάκια τους (πόσο μάλλον όταν είναι από 2 και πάνω) και ταυτόχρονα να κάνουν δουλειές σπιτιού. Ευτυχώς μετά πάνε σχολείο και κάπως ηρεμούν τα πράγματα.. Δυστυχώς ξεπετάγονται πολύ γρήγορα και έπειτα αναπολείς εκείνες τις στιγμές που ναι μεν σου έσπαγαν τα νεύρα, αλλά μπορούσες και να τα σφίγγεις συνέχεια στην αγκαλιά σου, χωρίς να σου λένε "Άσε με, δεν σέλω".
