Αν θελεις τη δικη μου γνωμη (δεν θελω να ειμαι ξερολας) η αληθεια ειναι καπου στη μεση. Και εχει βιοχημικο προβλημα και πλεον εχει καλυφθει πισω απο αυτο. Εχει αποσυρθει αο τη ζωη περιπου 2 χρόνια. Μονον εγω το σπρώχνω να βγουμε εξω ή να παμε διακοπες. Γενικα δεν ευχαριστιεται τιποτα. Εκανε για μεγαλο λάθος επειδη ειναι γιατρος να αλλαζει μονος υου φάρμακα. Τώρα το τελευταιο διμηνο εχει προζαρμοστει και ακολουθε πιστα τις οδηγιες. Ομως εγω τι κανω????? Υπαρχει βετίωση, αλλα καλα δεν είναι. Κλαιω συνέχεια, και ονειρευομαι μια αλλη ζωη, την οποια δεν εχω κουρσγιο να φτιαξω.