Αν ένας έρωτας είναι τόσα μεγάλος, δυνατός κτλ. γιατί δεν κατέφερε ποτέ να φτάσει να αποκαλυφθεί παρά έμεινε σκιά χαμένη στο μυαλό του ατόμου που το βιώνει; Αν ήταν τόσο δυνατός, γιατί δεν αποκαλύφθηκε; Η μη αποκάλυψη μου μυρίζει δειλία και κατ' εμέ σε έναν μεγάλο δυνατό κτλ κτλ έρωτα δε χωρά δειλία. Αντιθέτως απαιτείται γενναιότητα. Συμφωνώ ωστόσο όπως όταν κατι μενει ανομολογητο τρέφει τον εαυτό του δυνοντας του πολλές φορές μεγαλύτερες διαστάσεις από όσες του αρμόζουν πραγματικά. Με αποτέλεσμα ακριβώς να τείνουμε να τον θεωρούμε τον μεγαλύτερο έρωτα, γιατί απλώς εμείς τον μετατρέψαμε νοερά σε τέτοιον.
