Πράγματι, πολλές φορές ντρέπομαι ν' απευθύνομαι στον ενικό, γιατί έχω δεδομένο ότι οι άνθρωποι μού είναι ξένοι και συνήθως μεγαλύτεροι. Όπως θα μιλούσα και σε μία επικοινωνία από κοντά, δηλαδή. :-) Εφόσον, όμως, μου έδωσες την άδεια, μάλλον όντας μεγαλύτερη από εμένα, θα ακολουθήσω. :-)Ναι, κι εγώ έτσι κατάλαβα το δέσιμο, ως συναισθηματική επένδυση. Όσο κι αν μου ταιριάζει η δική σου θεώρηση, την ίδια στιγμή θεωρώ λίγο άδικο να επικρίνουμε όσες γυναίκες σκέφτονται διαφορετικά. Στην τελική, ίσως δεν έχουν όλες την ανάγκη (και με τον καθένα που βγαίνουν ραντεβού) να δημιουργήσουν μαζί του σχέση ή να πάνε παραπέρα. Κατ' εμέ, ίσως και ο ίδιος ο άνδρας με τον οποίον βγήκε η εξομολογούμενη, όφειλε κάπως να της πει ότι εντάξει, είχε μια καλή βραδιά μαζί της, αλλά δεν ενδιαφέρεται για περαιτέρω επικοινωνία. Επειδή κάτι τέτοια με συνέδρια, πολλή δουλειά, μάνα/αδερφή στο νοσοκομείο, zombie apocalypse σε παράλληλο σύμπαν, θα τα έχει δει ως φτηνές δικαιολογίες και αλλού η εξομολογούμενη.