Η Μαριάννα αντλεί την αισιόδοξη διάθεσή από μέσα της και όχι από τα βλέμματα των αντρών. Δεν χρειάζεται την επιβεβαίωση και αυτό δείχνει πολύ ελκυστικό σε έναν άνθρωπο. Εισπράττουμε αυτό ακριβώς που δεν χρειαζόμαστε. Προσωπικά θα ένοιωθα πάρα πολύ άσχημα με τον εαυτό μου αν ήθελα να τραβάω τα βλέμματα των αντρών. Να... "καρφώνονται", να μου "ρίχνουν κοφτές ματιές". Νοιώθω πολύ άσχημα όταν διαβάζω κάτι τέτοια. Τι στο ανάθεμα το χρειάζεσαι; Θα σου φτιάξουν την ζωή; Την καθημερινότητα; Θα σε κάνουν πιο πλούσια; Πιο έξυπνη; Τι επιτέλους πες μου το κι εμένα. Όλα τα προβλήματά μας στις διαπροσωπικές μας σχέσεις τα δημιουργούν οι τυχόν ανασφάλειες που κουβαλάμε. Δεν μας αφήνουν να εξελιχθούμε, να χτίσουμε προσωπικότητα και να βελτιωθούμε σαν άνθρωποι. Με δυο λόγια, προσπάθησε να σε απασχολούν σοβαρά πράγματα και όχι αν ο κάθε τυχαίος σε κοιτάξει ή όχι. Η ζωή της Μαριάννας είναι αυτή που είναι και την χρωστάει στον εαυτό της και σε κανέναν άλλον. Λες να την κάνανε έτσι τα αντρικά βλέμματα; Σοβαρέψου σε παρακαλώ άντε μπράβο.
