Ωραία. Άκου τώρα.Οι μητέρες τους είναι γυναίκες ματαιωμένες, που καταπιέστηκαν σε ένα φαλλοκρατικό καλούπι και δεν αυτοπραγματώθηκαν ως άνθρωποι. Το φοβερο παράδοξο είναι ότι ο καταπιεσμένος βιώνει την καταπίεσή τους ως πίκρα, θυμό και ζήλεια γι'αυτόν που πάει να ξεφύγει και να κάνει την δική του ζωή ελεύθερα. Κι επομένως ξεσπάει στους πιο αδύναμους, τα παιδια: "ευνουχίζει" τα αγόρια κάνοντάς τα μαμάκηδες και επικρίνει τα κορίτσια κάνοντάς τες κομπλεξικές. Τα ίδια και με οποιανδήποτε γυναίκα σε ανταγωνιστική σχέση με άλλη γυναίκα (πεθερά-νύφη, κολλητές που δεν είναι κολλητές, κλπ. Ο αδύναμος ξεσπάει στον πιο αδύναμο, νόμος)Οι δούλοι παράγουν δούλους. Κι οι γυναίκες γίνονται δουλικού φρονήματος (αντί ελεύθερου) σε πατριαρχικό πλαίσιο. Επομένως ο Άντρας είναι ο εχθρός τους, όχι ο άντρας Γιώργος, Τάκης, Παναγιώτης κλπ.Κατανοητόυερο τώρα;