Ενώ όσο διάβαζα την εξομολόγησή σου έπινα καφέ, θα ψηφίσω θάλασσα. :-)Πέρα του ότι θα ζήσεις κάτι παραπάνω από τη ρουτίνα της οχτάωρης καθιστικής δουλειάς σε γραφείο. Πάρε τις θάλασσες και μετά, αν νιώσεις την ανάγκη να στεριώσεις, πάντα θα έχεις δυνατότητα να το κάνεις. Όσο έχεις αντοχές να εφαρμόσεις τις τεχνικές σου γνώσεις και όρεξη για να είσαι στα πλοία και παράλληλα ν' αποταμιεύεις χρήματα, τόλμησέ το.Αναφορικά με τις διαπροσωπικές σχέσεις στο χώρο δουλειάς, δυστυχώς δυσάρεστοι ή τοξικοί άνθρωποι μπορούν να υπάρξουν παντού και εξαρτάται και από σένα το πώς θα φερθείς και θα κερδίσεις το σεβασμό αυτών που βλέπουν και ξέρουν από ποιότητες ανθρώπων. Σημασία θα έχει πως όσο θα νιώθεις πως πετυχαίνεις την αυτοπραγμάτωση (σε ό,τι κι αν αποφασίσεις να κάνεις), δεν θα σε αγγίζουν οι μικρότητες του καθενός εκεί έξω.Ας είναι οι τέσσερις μήνες στη στεριά η αντίστοιχη έβδομη μέρα που έχεις τώρα με την κιθάρα και τα κέφια σου, συν το ότι θα έχεις και τις εξόδους με τους φίλους σου, θα είσαι γεμάτος ιστορίες από μία επαγγελματική ζωή γεμάτη από απρόοπτα που αναπόφευκτα φέρνει η θάλασσα. Και δεν πηγαίνει ούτε η μουσική παιδεία ούτε τίποτα "στο βρόντο." Ό,τι γνώση και μαεστρία τέχνης έχεις συλλέξει, δεν πηγαίνει χαμένη.Ό,τι κι αν αποφασίσεις, πάντως, θα ευχηθώ επιτυχία και ευτυχία!