Συμφωνώ, ίσως δεν το κατάλαβα καλά. Ναι εάν υπήρχε κάποιος κοντινός συγγενής και ήταν ευαισθητοποιημένος και μπορούσε να κατανοήσει κάποιο τυχόν πρόβλημα και να το εντοπίσει, τότε θα ήταν πιο εύκολο για όλους. Εξαρτάται λοιπόν από τον ίδιο το άτομο, το οικογενειακό του περιβάλλον αλλά και την ευρύτερη κοινωνία. Επίσης για τί δεκαετία μιλάμε. Στο 2019 και η Ελλάδα ακόμα κάνει τα πρώτα της βήματα. Η δυσλεξία παράδειγμα, στο 2019 σε Ελληνικά σχολεία, όπου ξέρουμε πλέον ότι υπάρχουν ορισμένες διαδικασίες εκπαίδευσης και αντιμετώπισης της, ορισμένοι καθηγητές λυκείου την θωρούν διανοητική υστέρηση. Εγώ είμαι δισλεξικό άτομο το κληρωνόμησα πλέον και στα δύο μου παιδιά, και αντιμετώπισα και στα δύο σχολεία μια "ειδική " κριτική ως προς το θέμα αυτό.Μερικές υποθέσεις πρέπει να τις παλεύεις μόνος σου ή μόνη σου. Βέβαια θα ήταν ευχής έργον εάν είχες και κάποιον συνοδοιπόρο σε αυτό αλλά οι εποχές είναι πολύ δύσκολες.
