Καλό μου μην στεναχωριέσαι. Να σου πω εγώ τα δικά μου για να πάρεις λίγο τα πάνω σου.Εγώ 7 έτος και τα παράτησα, κατάφερα στην ηλικία μου (25) να μην ξέρω τι μου γίνεται, τα παράτησα γιατί δεν με ενδιέφερε καν η σχολή μου. Σήμερα, μετά από δύο μήνες που το πήρα απόφαση νιώθω κάπως ανακουφισμένη, γιατί; Γιατί έχω όλοι την ζωή μπροστά μου να αποφασίσω το τι πραγματικά θέλω, και θα το κάνω, και έχω ελπίδες γι'αυτο και κυρίως είμαι σίγουρη. Οπότε, αν θες εσύ πραγματικά να ασχοληθείτε με το αντικείμενο σου η με κάτι άλλο δεν χάλασε και ο κοσμος, όπως σου είπα έχεις όλοι την ζωή μπροστά σου να αποφασίσεις και να τα βάλεις κάτω να δεις τι θέλεις. Θέλεις να κάνεις μεταπτυχιακό; Κάνε το. Θέλεις να ξανά διαβάσεις και να κάνεις μια επανάληψη με όλα αυτά που έμαθες στη σχολή σου; Κάνε το, θελεις να κάνεις το όνειρο σου που ποτέ δεν προσπάθησες; Ήθελε η ώρα λοιπόν. Μόνο άσε τα άγχη κ.ο.κ και προχώρα. Και να σου πω ένα ρητό, η ζωή είναι σαν τα μαθηματικά, αν τα αφήσεις θα σε αφήσουν... Οπότε πάρε παράδειγμα από εμένα και ξεκινά ότι σου γεμίζει πραγματικά τι ζωή... Καλή σου επιτυχία και ότι καλύτερο σου εύχομαι, φιλιά