Συμφωνώ για τα σχόλια περί πολλών και ανούσιων παραστάσεων… θα ήθελα να κάνω κάποιες ερωτήσεις στη γεμάτη βεβαιότητες αρθρογράφο: Γιατί είναι τόσο κακό τελικά να γίνονται πολλές παραστάσεις; Γιατί είναι τόσο κακό τελικά να γίνεται μια παράσταση σε μια ταβέρνα; Η τέχνη θέλει πράξη, ο κάθε καλλιτέχνης χρειάζεται να τολμάει, να δοκιμάζει, να αποτυγχάνει. Εκτός και αν όλοι οι καλλιτέχνες θα πρέπει να περιμένουν να κάνουν τέχνη μέσα από τα μεγάλα θέατρα και τους ελληνικούς θεσμούς που μόνο κάποιοι έχουν πρόσβαση. Τι σας ενοχλεί να γράφει ο κόσμος; Να παίζει; Να σκηνοθετεί; Πού είναι το κακό; Σας υποχρεώνει κανείς να πάτε να δείτε αυτό που ετοιμάσανε; Δεν αμφισβητώ ότι υπάρχει πολύ πράγμα εκεί έξω που δεν έχει λόγο ύπαρξης. Πώς αλλιώς όμως νομίζετε δημιουργείται η τέχνη; Μόνο με καταξιωμένα έργα και σημαντικές παραστάσεις; Ποιος σας λέει ότι μέσα σε αυτούς τους καλλιτέχνες που τόσο εύκολα απαξιώσατε με αυτό το άρθρο δεν υπάρχουν και κάποιοι που έχουν πραγματικά κάτι να πουν αλλά δεν μπορούν ούτε μέσα από το εθνικό ούτε μέσα από τη στέγη. Μην βαράτε τους καλλιτέχνες. Ήδη τρώμε αρκετό ξύλο… Αφήστε μας να προσπαθούμε. Δεν ενοχλούμε κανέναν.