Αν αντιδρούσαν όλοι το ίδιο τότε θα ήμασταν ρομπότ.Αλλιως αντιλαμβάνεσαι εσύ μια σκηνή αλλιώς ο δίπλα σου.Εγω έριξα πολύ κλάμα στη σκηνή με το Χόντορ(όποιος έβλεπε got θα καταλάβει) αλλά σε ρομαντικές σκηνές δεν μου βγαίνει συναίσθημα.Οπως και τα θρίλερ δεν με φρικαρουν πλέον ενώ άλλοι φοβούνται.Το ίδιο και στην κωμωδία.Δεν μπορώ να γελάσω με κωμικούς που θεωρούνται κορυφή ενώ με άλλους γελάω.Δεν σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να έχει πρόβλημα.Γουστα είναι αυτά και διαφορετική αντίληψη.
