Αν πρόσεξες στο αρχικό μου σχόλιο έβαλα dusclaimer και για το πολύ body positivity. Καλό μεν αλλά μην επαναπαυόμαστε.Αυτό που λέω, ενθυμούμενη την σνατροφή μου, είναι ότι η κατηγορία στον παχύ άνθρωπο "εσύ φταις που είσαι απειθάρχητος" είναι μαχαίρι στην καρδιά, το ίδιο και το "γιατί δεν τρως λίγο να καρδαμώσεις" στον ανορεξικό ή καχεκτικό. Αν το λέει κάποιος εν γνώση του, είναι μ@λάκας. Αν δεν θέλεις να είσαι μ@λάκας, επομένως, έχεις επιλογή (οπχι μόνο εσύ προσωπιξά, γενικά το λέω): μην το λες.Σκέψου, σκέψου ότι ΔΕΝ γνωρίζεις τον άλλο. Σκέψου ότι μιλάει το προνόμιό σου. Είσαι υγιής! Άλλος δεν είναι. Πας γυμναστήριο και σηκώνεις 100 κιλά πάγκο. Πέρασα μήνες που δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, όχι να γυμναστώ, ούτε ντουζ που λέει ο λόγος δεν άντεχα να κάνω πάνω από 5λεπτο! (εντάξει, επανήλθα, σκούπισε το δάκρυ σου)Να είσαι σεμνός. Να μην υποκύπτεις στην αλαζονία του προνομίου σου. Δεν ξρ´ρεις η ζωή πώς στα φέρνει. Σήμερα ο άλλος είναι χοντρός, καχεκτικός, φτωχός, άστεγος, μόνος, χωρισμένος, αποκυμένος, άνεργος, κακοποιημένος. Αύριο μπορεί να είσαι εσύ.Δεν είμαστε κάτι το τόσο σπουδαίο, το τόσο εξαιρετικό, που τα κακά και τα άσχημα θα μας δουν και θα πουν "ε όχι ρε παιδιά στον Γοδεφρείδο ή στην Ελπινίκη! δεν γίνεται αυτό! next victim!"Σεμνότητα. Είναι εντελώς άλλο πράγμα από την σεμνοτυφία (μακριά απο μας). Αυτά με δίδαξαν οι αρρώστειες μου κι είμαι ευγνώων γι'αυτό.