Το έβαλα με ερωτηματικό επειδή μίλησες για τσουβάλιασμα. Τα ρητά, δυστυχώς, ΕΪΝΑΙ τσουβάλιασμα και γι'αυτό καλύτερα να μην τα επικαλούμαστε. Ενίοτε έχουν κι αντίθετα ρητά που τα αναιρούν (όποιος βιάζεται σκοντάφτει -αλλά και το γοργόν και χάριν έχει!) Όμως δεν είναι εκεί το θέμα. Κρίνεις και πέφτεις από τα σύννεφα επειδή άκουσες μια περίπτωση να δίνει κυνικές συμβουλές στην 16χρονη κόρη της (στην πραγματική ζωή άραγε ή στα σόσιαλ; τα σόσιαλ δεν είναι πραγματική ζωή)Μάντεψε. 1.Δεν υπάρχει απολαυστικότερη διαδικασία για την έφηβη (και τον έφηβο) από το να κάνει το αντίθετο από αυτό που συμβουλεύει η μανούλα. Όπως ο Νίτσε ήταν γιός πάστορα, έτσι κι η συγκεκριμένη 16χρονη κατά πάσα πιθανότητα θα βρει έναν "αλήτη" χωρίς μία στην τσέπη με τον οποίο θα ερωτευτεί τρελά και θα κάνουν σεξ όλο τρέλα!2.Γυναίκες κι άντρες που δίνουν τέτοιες κυνικές "συμβουλές" είναι άτομα ματαιωμένα από την προσωπική τους ζωή. Προβάλλουν τις δικές τους απογοητεύσεις στα παιδιά τους και βέβαια τα "καταστρέφουν" (ευτυχώς υπάρχει η ελεύθερη βούληση). Δεν θα έπαιρνα λοιπόν ως δείκτη κοινωνικής πραγματικότητας τέτοιες δηλώσεις. Είναι wishful thinking. Η γκωμένη μαμά πολύ θα επιθυμούσε να μην ζει όπως ζει και να έχει μια πιο εύκολη, άνετη ζωή. Αυτό είναι όλο. Για το άλλο όμως που αναφέρεις. Ο φεμινισμός προσέφερε τόσα πολλά που θα ήταν κρίμα να το αποδομήσουμε σε τόσο κρουστά επιχειρήματα. Δεν λέω ότι οτιδήποτε έχει πρεσβεύσει είναι Ευαγγέλιο, ούτε ότι όλες οι συνιστώσες του με βρίσκουν σύμφωνη. Ωστόσο έχει θέσει προβληματισμούς που αξίζει να μας βάζουν σε σκέψη. Ας πούμε για να δούμε. "Από εκεί κ πέρα έχεις σκεφτεί ποτέ κ εσύ κ η κάθε γυναίκα ότι ένας άντρας που θα ξενοκοιταξει δεν φταίει πάντα αυτός?"Το θέμα είναι το ξενοκοίταγμα ή το ξενοπήδημα; Η κοροϊδία ίσως, καλύτερα; Φαντάζομαι ότι θα μπορούσε κάποια να επικαλεστεί ότι αν θέλει να ξενοκοιτάει θα μπορούσε να χωρίσει (το ίδιο βεβαίως ισχύει και στην αντίθετη περίπτωση) εφόσον δεν ικανοποιείται με μονογαμική αποκλειστικότητα. Επίσης δεν λαμβάνεις καθόλου υπόψιν σου ότι πολλά ζευγάρια έχουν μεταξύ τους προσυμφωνημένους κώδικες ότι κάποιος κάνει την ζωή του, ενδεχομένως κι οι δυό, κι ο άλλος κάνει τα στραβά μάτια, ώστε να συνεχίζουν να είναι μαζί ή ακόμη και με ξεκάθαρη συναπόφαση για παράλληλους ερωτικούς δεσμούς για διάφορους λόγους (μερικοί εκ των οποίων δεν είναι τόσο πάρα πολύ κακοί ή αδικαιολόγητοι όσο ίσως νομίζεις.)"Λίγες φορές βλέπεις ότι μόλις κάποια παντρευτεί λέει έδεσα τον γάιδαρο μου κ αλλάζει στάση?"Αχ εδώ λίγο χαμογέλασα δεν σου κρύβω γιατί θυμήθηκα παλιές γελοιογραφίες της δεκαετίας του '60 και '70 (ίσως του Μητρόπουλου επίσης στη δεκαετία του '80) που εικόνιζαν την σύζυγο να παίρνει καμμιά 20αριά κιλά λόγω καλοπέρασης...(Σκέψου ότι τις μπυροκοιλιές κι οι παντρεμένοι άντρες δεν τις αποκτούν τυχαία)"Λίγες φορές βλέπεις κάποια να κάνει παιδί κ να βάζει τον άντρα σε τρίτη μοίρα ξεχνοντας ότι πέρα από μητέρα είναι κ σύζυγος?"Εδώ έχω να σου αντιτάξω σοβαρά επιχειρήματα, επειδή έχω παιδιά και ξέρω πώς είναι να μεγαλώνεις παιδιά. Παρόλο που σε καμμία περίπτωση δεν έβαλα τον σύζυγο σε τρίτη μοίρα (αντίθετα μάλλον σε πρώτη είναι), οι πρώτοι μήνες ενός βρέφους είναι εξαντλητικοί. Ε-ξαν-τλη-τι-κοί. Αν δεν μοιράζεται το βάρος της φροντίδας του βρέφους, όχι δεν μπορεί να είναι σύζυγος (και σεξουαλική σύντροφος, γιατί εκεί το πας), ούτε την ανάγκη της στην τουαλέτα δεν προλαβαίνει να κάνει. Αν ποτέ το ζήσεις θα με καταλάβεις. Προσωπικά αν δεν είχα την τεράστια τύχη να με βοηθά ο ίδιος μου ο σύζυγος -εις βάρος της δουλειάς του, να σημειώσω- δεν θα τα είχα καταφέρει. Λένε οι Αμερικανοί "χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί". Κι είναι αλήθεια. "Λίγες φορές βλέπεις σε μια οικογένεια τον άντρα να είναι από το πρωί μέχρι το βράδυ στην δουλειά να καλύψει τις απαιτήσεις κ η ίδια που έχει απαιτήσεις να κοιτάει τον δίπλα γιατί ο άντρας την "παραμελεί" όταν αυτός στην πραγματικότητα προσπαθεί να προσφέρει αυτά που η ίδια θέλει κ δεν το σέβεται?"Αυτό συχνά λέγεται αλλά έχω διαπιστώσει ότι συμβαίνουν τα εξής πράγματα. 1.Υπάρχουν άντρες που μένουν στη δουλειά για να ξεφύγουν από το σπίτι τους. Κάνουν "υπερωρίες" για να μην γυρίσουν. Αυτό μας λέει πολλά για τις σχέσεις τους με την σύντροφό τους.2.Υπάρχουν άντρες που μόλις τα βρουν σκούρα προφασίζονται δουλειές. Ακόμη κι οι καλύτεροι. Πχ. το μωρό χέζεται κι εκείνοι εκείνη ακριβώς την ώρα θα έχουν την έμπνευση να τρέξουν στο IKEA να βρουν την φοβερή υπεραλλαξιέρα που θα κάνει το έργο της αλλαγής παιχνιδάκι. Στο μεταξύ κάποιος άλλος πίσω κάνει το ξεσκάτισμα...3.Οι γυναίκες έχουν απαιτήσεις όταν δεν έχουν αντίληψη της πραγματικότητας. Όταν είναι στον επαγγελματικό στίβο και συνεισφέρουν οικονομικά στο σπίτι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά μέχρι πού φτάνουν τα πόδια τους στο πάπλωμα ως οικογένεια και δεν έχουν τρελλές απαιτήσεις. Εξ ου κι είναι καλό τα χρήματα να είναι αντικείμενο από κοινού διαχείρισης ώστε να μην υπάρχουν αυταπάτες μεγαλείου.4.Οι γυναίκες ιδιαίτερα σε μακροχρόνιες σχέσεις με δημιουργία οικογενειακής εστίας αναζητούν περισσότερο στήριξη συναισθηματική (κι όλιγον από "ευτυχισμένη οικογένεια διαφήμισης Βιτάμ") παρά διακοπές στο Γκστάντ για σκι. Δεν είναι θέμα σεβασμού στο έργο του εργατικού συζύγου-πατέρα, είναι ανθρώπινη ανάγκη και -θα κάνω την υπέρβαση- έχει κι ένα κάποιο ορμονικό υπόβαθρο. Τι να κάνουμε, κάποιες μέρες του μήνα χρειαζόμαστε μια αγκαλίτσα παραπάνω. Σταυρώστε μας. Όλα αυτά τα λέω με πάση εκτίμηση στο έργο αντρών και γυναικών. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να υφίσταται αυτός ο πόλεμος των φύλων που βλέπω να υφίσταται στον δημόσιο διάλογο. Υποτίθεται μαζί είμαστε ομάδα για να κάνουμε σχέσεις κι οικογένειες, όχι τερματοφύλακες που αποκρούουμε γκολ. Αυτά τα ολίγα. Καλό βράδυ!
