Snoopyυπάρχει ένα θεμελιώδες πρόβλημα κι εμπόδιο σε αυτό που ισχυρίζεσαι, και θα το αναλύσω ευθύς αμέσως. Να προλογίσω όμως προηγουμένως ότι δεν έχω χειρότερο από τα ψέμματα και τις κοροϊδίες. Ωστόσο άλλο αυτό κι άλλο το θέμα που συζητιέται εδώ περί ερωτικού παρελθόντος. Και πώς κολλάει αυτό με το εμπόδιο που είπα;Κολλάει επειδή καλή η ειλικρίνεια, θεάρεστη, ποιός λέει το αντίθετο, αλλά έχεις δει πολλούς που κερατώνουν αβέρτα να το δηλώνουν με το καλημέρα σας ώστε να μπορείς να "προστατευτείς"; Πάλι ψέμματα λένε για τα ψέμματα που είχαν πει στο παρελθόν. Σιγά μην κάτσουν να σε πονηρέψουν. Είναι λίγο σαν το ανέκδοτο/γρίφο με τους Ινδιάνους και τα μοκασίνια και το χρώμα τους. Δηλαδή αυτός/η που δεν έχει λόγο να σου πει ψέμματα δεν είναι κι αυτός/η που θα προβληματίσει σε ενδεχόμενη συζήτηση το μυαλό σου, είναι ο άλλος/η που δεν έχει λόγο να σου ομολογήσει την αλήθεια!Έπειτα αυτός που θα σου πει "ναι, αλλά είμαι λίγο μπερμπάντης" πάλι θα στο πει όταν θέλει να απεκδυθεί ευθύνη για κάτι, και θα στο πει αφού είναι σίγουρος ότι έχει δολώσει γερά. Θα σε παρασύρει και κατόπιν θα σου το πασάρει για να υπονοήσει "α, τώρα υπέγραψες, λυπάμαι πολύ, ας πρόσεχες". Έπειτα είναι και το άλλο μέγα ζήτημα, ειδικά ως προς τις γυναίκες όπως το θέτεις. Το άλλο δείχνουν, άλλο μπήχνουν. Το θέμα με την γυναικεία σεξουαλικότητα είναι ότι δεν είναι παραμετροποιήσιμη με τις παραμέτρους που συνήθως χρησιμοποιείται ως κωδικολογία από το κοινωνικό σύμπαν για να τις κατατάξει σε "κουτάκια". Δεν πάει η άλλη να είναι τατουαρισμένη πατώκορφα και με το ντεκολτέ στον αφαλό, ή με χιλιάδες φόλλουερς στα σόσιαλ, δεν σημαίνει ότι έχει καβαλήσει και τα γουδιά (όπως διάβασα προχθές από άλλη σχολιάστρια και γελούσα νευρικά και με ρωτούσαν τι έχω!)Και δυστυχώς η ερώτηση "πόσους είχες πριν" είναι ακριβώς για κατάταξη σε κουτάκια, πάντοτε. Ένας σοβαρός άντρας δεν ρωτάει τέτοια. Δεν έχει νόημα για κείνον επειδή έχει την απόλυτη σιγουριά ότι εκείνος θα κάνει την διαφορά (Έχει δηλαδή να κάνει και με την αυτοπεποίθηση. Κι αυτό στο βεβαιώνω κι από την προσωπική μου θεώρηση. Παρόλο που δεν είμαι η θεογκόμενα έχω τέτοια αυτοπεποίθηση που είμαι σίγουρη ότι δεν υπάρχει καλύτερη για τον δικό μου, τέρμα.)Για να το κάνω όμως κρυστάλλινα διάφανο, εγώ είμαι μια απολύτως συνηθισμένη γυναίκα, εμφανισιακά, κοινωνικά, στην συναναστροφή μου γενικότερα. Μάλιστα είμαι ιδιαίτερα καθώς πρέπει. Ένας άντρας που θα μου έκανε μια τέτοια ερώτηση και θα λάμβανε μια απάντηση με εκπληκτικά χαμηλό αριθμό παρτνέρ θα με κατέτασσε σε κουτάκι "για σπίτι" (και δεν λέω πως δεν είμαι, απόδειξη έκανα σπίτι και μια χαρά το κρατώ πιστεύω). Το θέμα είναι ότι δεν θα αντιλαμβανόταν ότι είμαι ιδιαίτερα περιπετειώδης στο επίμαχο έπιπλο (κι αλλού) και με ισχυρή λίμπιντο! Η παρανόηση αυτή θα ήταν ολέθρια για την όποια σεξουαλική μας ζωή θα ακολουθούσε αν ΕΓΩ δεν ξεκαθάριζα άμεσα και πολύ ωμά τι έχω στο μυαλό μου. Για να γινόταν όμως αυτό από την πλειοψηφία των γυναικών, και δη σε μικρότερες από την δική μου Μαθουσάλειο ηλικία, θα ήταν πανδύσκολο. Πρώτον, επειδή ούτε οι ίδιες δεν έχουν ξεκαθαρίσει στο μυαλό τους τι ακριβώς θέλουν και ψάχνουν για να ικανοποιηθούν (δες σχολιασμό μου σε προηγούμενη εξομολόγηση όπου κυρία παραπονιέται ότι δεν την "πιάνουν" στο τι θέλει, θέλει "και επιβλητικό και ευγενικό".)Δεύτερον επειδή λόγω φαλλοκρατικών καλουπιών ακόμη δύσκολα ομολογούν, ακόμα και να τα ξέρουν μέσα τους, στον σύντροφό τους τι θα τους ευχαριστήσει. Τι να κάνουμε, το σεξ για τις γυναίκες είναι ενοχοποιημένο ακόμη, ακούγεται εξωπραγματικό αλλά δεν μπορεί να είναι αλλιώς όταν ρωτιούνται συνεχώς ανάλογα ζητήματα σε ανώνυμα φόρουμ. Τρίτον, η ολέθρια σεξουαλική ζωή λόγω κακής επικοινωνίας (μην χαλάσουμε την κακή εντύπωση που αρχικώς πήρε αυθαίρετα ο άλλος) φέρνει μαζί της μύρια προβλήματα κι αντανακλά δυσλειτουργίες του ζευγαριού. Κι αν ακόμη δηλαδή τα βρουν, πάλι είναι ένα αγκάθι. Ο μόνος τρόπος να ξεπερνούνταν αυτό θα ήταν σε γνωριμίες που ξεκινούν όπως κάνουν πολλοί gay (δηλαδή πόσο τον έχεις, τι κάνεις στο κρεβάτι, τι δεν κάνεις κλπ κλπ.)Αλλά τότε, μια γνωριμία άντρα-γυναίκας που ξεκινά έτσι, απολύτως ειλικρινά και πιο ξεκάθαρα δεν γίνεται, δεν θα είχε κοινωνικώς επιβαλλόμενες δυνατότητες να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω! Θα οριζόταν με ορίζοντα σαρκικό και μετά θα ήταν δύσκολο να αρθεί αυτή η συνθήκη. Βλέπεις το πρόβλημα;Με λίγα λόγια η ειλικρίνεια πάει χαμένη στους ειλικρινείς (αφού είναι οι άλλοι που την χρειάζονται αλλά δεν την χρησιμοποιούν) και εγγυήσεις πάλι δεν υπάρχουν!
