Γέλασα όταν διάβασα "φρικτό".(:Όχι, δεν είναι φρικτό. Αλλά να σου πω κάτι; Δεν έχει κανένα νόημα να πει η καθεμιά μας πως το έζησε. Αν φοβάσαι, φοβάσαι. Γιατί να βασανίζεσαι με τέτοιες σκέψεις; Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνουν όλες οι γυναίκες μαμάδες. Φυσικά και πρόκειται για τεράστια ευθύνη, έχω πει πολλές φορές ότι το να μεγαλώσεις ένα παιδί είναι η πιο απαιτητική αποστολή που μπορεί να αναλάβει ένας άνθρωπος. Δεν υπάρχουν ωράρια, δεν υπάρχουν Κυριακές και αργίες τα πρώτα χρόνια. Προσωπικά έχω εισπράξει περισσότερο την θετική πλευρά της μητρότητας, αλλά καμιά φορά αναρωτιέμαι κατά πόσο έπαιξε και σε αυτό τον ρόλο της η αισιόδοξη φύση μου, σε συνδυασμό με το ότι έγινα πολύ νέα μαμά (για τα σημερινά δεδομένα). Νομίζω ότι μερικές νέες γυναίκες δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα δικά τους θέλω από τις προσδοκίες τρίτων, και δεν έχουν ακόμη απελευθερωθεί από την ιδέα ότι η γυναίκα "ολοκληρώνεται" μόνο αν γίνει μητέρα. Δεν λέω ότι συμβαίνει με σένα, απλά συνήθως όταν κάτι μας φοβίζει το βάζουμε στην άκρη αν είναι εφικτό και δεν μας δυσκολεύει πρακτικά στην καθημερινότητα. Δεν έχει ακόμη γίνει ξεκάθαρο σε πολλές γυναίκες ότι η μητρότητα είναι μια εναλλακτική όπως τόσες άλλες. Προσωπικά αν ήμουν σε πιο νέα ηλικία και δεν είχα γίνει ακόμη μαμά, θα το ξεχνούσα αν η ιδέα μου προκαλούσε φόβο. Τι να σου πω είναι μια πολύ προσωπική απόφαση, εγώ δεν το έχω μετανοιώσει ούτε στιγμή παρά το ότι πέρασα εξαντλητικές φάσεις τα πρώτα χρόνια. Πάντως χαίρομαι όταν σήμερα ακούω κοπέλες να λένε ότι ξεκάθαρα δεν θέλουν παιδί. Όχι για το ίδιο το γεγονός, αλλά επειδή αυτό μου δείχνει ότι κάτι πολύ σημαντικό αλλάζει. Ξέρουν ποιές είναι, ξέρουν την αξία τους και γνωρίζουν με μια ακλόνιστη βεβαιότητα ότι το να γίνουν μητέρες δεν τις κάνει καλύτερες ή χειρότερες γυναίκες. Δεν έχουν να αποδείξουν τίποτε σε κανέναν και αυτό το λέω απελεύθερωση και ουσιαστική χειραφέτηση.