E λοιπόν εμένα δεν μου αρέσουν καθόλου τέτοιου είδους δηλώσεις. Όχι ότι σε ενδιαφέρει, απλά ένιωσα την ανάγκη να το γράψω. Το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν. Ναι μεν συμφωνώ ότι τα αισθήματα είναι αισθήματα και δεν ελέγχονται, αλλά με το να γράφεις και εξομολόγηση στην λίφο, διαιωνίζεις αυτήν την κατάσταση. Όταν σου λείπει κάποιος, κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να του το δειξεις, να του το εκφράσεις. Αλλιώς δέχεσαι χωρίς παράπονα τις συνέπειες. Εκτός αν πρόκειται για χωρισμό, κατά εμέ πάντα, ή αν υπάρχει κάποιο άλλο άτομο στην ζωή του/της, άρα καταλήγουμε πάλι στον ίδιο παρανομαστή. Το ότι δεν πρέπει να σε ενδιαφέρει. Μου φαίνεται επίσης, ότι έχεις μια ροπή στο δράμα. Μπορεί φυσικά να κάνω και λάθος, και μη το πάρεις σαν επίθεση.