Μου αρέσουν αρκετά τα eighties αν και γεννημένη την εποχή των nineties. Ίσως ήταν δημιουργικά, διαφορετικά και γι' αυτό παραμένουν επίκαιρα μέχρι σήμερα. Μόλις διάβασα το κείμενο για τα eighties μου ήρθε στο μυαλό ο Μάνος Λοΐζος με το τραγούδι σ'ακολουθώ και η Άννα Βίσση με το τραγούδι όσο έχω φωνή. Στο εξωτερικό ήταν μία πιο σκοτεινή περίοδος με Eurythmics sweet dreams ( are made of this) και την ταινία ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα ( σε σενάριο John Cleese και σκηνοθεσία Charles Crichton).