Σε ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο. Θα μου συγχωρήσεις το "μαμαδίστικο" ενδιαφέρον, είναι που σας βλέπω προστατευτικά. Πράγματι όπως το λες είναι κι ίσως καμμιά φορά μια ταινία, ένα βιβλίο μας προβληματίζουν και μας δείχνουν πτυχές ενός ζητήματος που δεν είχαμε σκεφτεί από μόνοι μας. Επομένως με αυτή την λογική αποτελεί καλλιέργεια, όχι επιρροή. Για το βδσμ, αν προσήλθατε λόγω ψυχικών τραυμάτων, αυτό είναι σύνηθες έχω παρατηρήσει αλλά σπανίως βαίνει καλώς, ειδικά σε άπειρα άτομα, όχι επειδή φταίει η φιλοσοφία, αλλά επειδή δεν υποκαθιστά την ψυχοθεραπεία. Αν ισορροπήσει κάποιος και μπαίνει συνειδητά, άνευ ψυχικών τραυμάτων, τότε είναι άλλο (και δεν πάει άσχημα).Επίσης από το προηγούμενο σχόλιό σου έβλεπα κατεύθυνση D/s, αλλά οι πρακτικές δεν πηγαίνουν αναγκαστικά "πακέτο" (άλλο D/s, άλλο μαζοχισμός, άλλο βία, άλλο σεξ κλπ) κι είναι σημαντικό να ξέρεις μέχρι πού πας κι ότι γίνεται προς αυτοπραγμάτωση, όχι προς εκπλήρωση ενός ρόλου "έτσι πρέπει να είναι" (άνετα μπορείς να χαθείς στα πρωτόκολλα).Όπως λέει κι ο JP "παραδίδουμε όσο έλεγχο θέλουμε κι αντέχουμε, για όσο θέλουμε". Σου εύχομαι πολύ καλή τύχη στη ζωή σου γενικώς.