
Ας διευκρινησω μερικά πράγματα :-Μάλλον έχουμε αντίθετη άποψη, για μένα η απιστία δεν είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να (σου) κάνει ο άλλος ενώ έχετε σχεση. Μερικά γύρω-γύρω της απιστίας είναι χειρότερα από αυτήν σαν πράξη επισης. -Δεν εστίασα στο ηθικό μέρος της απιστίας, στο αν πρέπει να ξέρουμε ή όχι γιατί απλά δεν βρίσκω μαγκιά στην παραδοχή μιας τέτοιας πραξης ζητώντας από τον άλλον να το καταπιεί. Δηλαδή δεν βλέπω καμία ειλικρίνεια σε όλο αυτό, βλέπω δόλο, χειριστικοτητα και αποφορτιση. Δεν το έκανε για να είναι εντάξει μαζί της. Το έκανε γιατί μπορεί να ένιωσε άσχημα μετα και το πέταξε όλο πάνω της που προσωπικά το βρίσκω πιο ανήθικο απ' το κέρατο όταν κλαιγεται για συγχώρεση. Οφείλει έστω να μην ζητάει κανένα έλεος. Όλη αυτή η μικροπρεπεια είναι αηδιαστική. Όλα τα υπόγεια παιχνίδια μιας αποκάλυψης μιας αλήθειας τέτοιου τύπου είναι πολύ πιο ύποπτη και μπορεί στον πόνο σου αντί να ακυρώσεις τον άλλον να νιώσεις μια δικη σου ακύρωση. -Το να ξέρει κάποιος την αλήθεια ή όχι είναι άλλο θέμα. Εσύ μπορεί να θες να ξέρεις για την απιστία απλά να μην αντεχεις αλλά. Ο καθένας γι αρχή κυνηγάει την αλήθεια που αντέχει και θέλει. Δεν είπα πουθενά ότι δεν θέλω να γνωρίζω και τα σκαλίζω πάντα μέχρι να μάθω την αλήθεια. Να είσαι σίγουρος. :) Απλά εδώ ασχολούμαι με πιο βαριά πράγματα από ένα κερατο. Είναι όλη η διαχείριση που κάνει ο τύπος που εμένα μου λέει πολλά... :)