Το θέμα του παιδιού είναι ευαίσθητο και είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι δεν το παραμερίζεις. Ωστόσο, είναι στο χέρι του συντρόφου σου κ μόνο πώς θα το χειριστεί κ πως θα επικοινωνήσει στο παιδί του το οριστικό του χωρισμού από τη μητέρα του αλλά κ τη νέα επιλογή που έχει κάνει στη ζωή του. Ο άνθρωπος, όμως, όπως τα λες, φαίνεται έτοιμος να χειριστεί όλα τα παραπάνω. Δε θα είναι εύκολο, προφανώς, αλλά θα είναι εκεί για να την υποστηρίξει κ να διαχειριστεί τη ματαίωσή της. Εσύ, από την άλλη γιατί φαίνεσαι τόσο επιφυλακτική; Τι σε φοβίζει πραγματικά; Οι ερωτήσεις είναι ρητορικές, φυσικά... Αλλά έχω την αίσθηση ότι σε προβληματίζει κάτι βαθύτερο...