Αρχικά έχεις την υγεία σου και την οικογένειά σου! Σκέψου ότι αυτά είναι τα πιο σημαντικά. Όχι κάποιος που σε άφησε. Τον αγαπούσες, δεν φταις, ίσως φταις, ίσως να έβλεπες πράγματα και τα προσπερνούσες, ίσως έπρεπε να το έχεις τελειώσει εσύ πρώτη αλλά δεν είχες τη δύναμη. Τα πράγματα πλέον δεν αλλάζουν. Εσύ όμως μπορείς να αλλάξεις, είναι στο χέρι σου, πρέπει να βρεις τη δύναμη. Πόσο ακόμη θα ζεις τη ζωή που όρισε κάποιος άλλος για σένα? Στα λέω γιατί κοντεύω τα 30 κ έχω πέσει αρκετές φορές στη ζωή μου, έχω πληγωθεί πολύ από σχέσεις από φιλίες, έχω απομονωθεί, έχω μείνει εντελώς μόνη, αλλά σηκώθηκα και πίστεψε με έγινα πολύ καλύτερη. Θέλει πολύ προσπάθεια. Δε σημαίνει όμως ότι μου ήρθαν όλα ρόδινα στην πορεία. Πάλι τώρα είμαι απογοητευμένη από μια σχέση που με πλήγωσε ξανά ή καλύτερα επέτρεψα να με πληγώσει, σε όλα έχουμε μερίδιο ευθύνης και βρίσκομαι σε ένα σημείο που δεν με ευχαριστεί κάτι, τα κάνω όλα μηχανικά, δεν χαμογελώ με την καρδιά μου. Όμως και πάλι θα τα αλλάξω όλα δε θα χαριστώ σε κανέναν, ίσως όλα γίνονται για κάποιο λόγο, ίσως πιο κάτω να υπάρχει κάτι καλύτερο που δεν το βλέπουμε τώρα. Ίσως η κακή μας τύχη να μας γλίτωσε από κάτι χειρότερο. Σκέψου να είχες παντρευτεί να είχες παιδιά και να σε άφηνε μετά. Κάποιοι βρίσκουν από νωρίς το δρόμο τους, είναι όμως και κάποιοι άλλοι σαν κι εμάς που πρέπει να παλέψουμε πιο πολύ για να τον βρούμε. Αν μείνουμε άπραγες όμως δεν θα τον βρούμε ποτέ. Σε όλα αυτά έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου που κάθε μέρα με σπρώχνει να πάω μπροστά τη μητέρα μου. Έτσι παρακινήθηκα να στα πω αυτά. Υπάρχουν άνθρωποι που μας αγαπούν πραγματικά από αυτούς πρέπει να πάρουμε δύναμη. Ίσως όλα αυτά στα λέω για να πάρω κ εγώ δύναμη!