Δε συμφωνώ. Ναι, φυσικά και οι δουλειές μάλλον δουλεία θυμίζουν στις μέρες μας, αλλά αυτό δε δικαιολογεί το να μας θρεφουν άλλοι . Δικαίωμα σας φυσικά, ιδίως αφού το έχετε αποφασίσει από κοινου, αλλά το να λες πως κάποιοι / κάποιες το κάνουν απλά για να " φαίνονται" ανεξάρτητες είναι... Το ενδεχόμενο να θέλουν να παλέψουν, το ενδεχόμενο να έχουν συνειδητοποιήσει πως ίσως πρέπει να ξεκινήσουν από κάπου έτσι ώστε να δικτυωθουν και ίσως μελλοντικά να ανέβουν σε κάποια άλλη θέση δεν παιζει; Την πιθανότητα να μην έχουν άντρα να τους βοηθα ή να θέλουν βρε αδερφέ το εσώρουχο που φοράνε να το έχουν πάρει μόνες τους; Και ας είναι μόνο αυτό, ας μην ταξιδέψουν, ας μην τους περισσεύουν και πολλά. Δεν παίζει; Το ενδεχόμενο να θέλουν να ζήσουν και λίγο στην τρέλα αυτών των ρυθμών και να ψηθούν, επίσης απίθανο σου μοιάζει; Τέλος, λες αν χωρίσουμε τι με νοιάζει... Δε φοβάμαι. Λογικό. Ο χωρισμός όμως νομίζεις είναι το χειρότερο σενάριο; Το χειρότερο σενάριο είναι μια αρρώστια, να πάθεις κάτι πχ εσύ και να είσαι ανασφάλιστη ή να πάθει κάτι ο άνθρωπος σου που σε συντηρεί και να κληθείς να επιβιώσεις ξαφνικά μόνη σου (φαντάσου να έχεις και παιδιά). Η μήπως τότε θα σε θρεφουν οι γονείς σου; Είστε ενήλικες. Καλό είναι να μάθετε να συντηρείτε τον εαυτό σας και δυστυχώς αυτό πολλές φορές θέλει πολύ κόπο και υπομονή. Καμία "αξιοπρεπή" δουλειά δε θα σου χαριστει εν μια νυκτί.Αυτα γίνονται σπανίως. Ομως, ακόμη και σε μια δυσκολη δουλειά μπορεί να γνωρίσεις πρόσωπα κτλ που μελλοντικά να αποδειχθούν πρόσωπα κλειδιά.