Μισω τα βιβλια αυτοβοήθειας. Οταν βρίσκομαι σε παρεα κ αρχιζει κπ να μιλαει για "ενα πολυ ωραιο βιβλιο που διαβάζει αυτο τον καιρο" περιμενω ν ακουσω τη συνεχεια με ενδιαφέρον. Με το που αρχιζει να μου μιλαει για "βηματα προς την ευτυχια" ή φράσεις επιβεβαιωσης που πρεπει να λεμε καθε μερα, τοτε συνεχίζω να τον/την κοιτάζω στα ματια με δηθεν ενδιαφερον, λεω σε ολα ναι κ καθε φορα που μιλαει εγω ακουω πουλακια...