Kουράγιο, έχεις ζοριστεί. Θα περάσει. Μην σκέφτεσαι πολύ, κάνε τις κινήσεις της καθημερινότητας για να βγεί το διάστημα, και θα επανέλθεις κατόπιν. Το πρώτο και σημαντικότερο από όλες τις απόψεις είναι το οικογενειακό σου θέμα, που αλλάζει και τις ισορροπίες σας συνολικά. Σε αυτό εσύ δεν έχεις ευθύνη, τα μεταξύ των γονιών είναι μεταξύ των γονιών, κι οι χωρισμοί σε γάμους και μακροχρόνιες σχέσεις με παιδιά δεν συμβαίνουν στα ξαφνικά επειδή έγινε ένας καυγάς. Υπάρχουν προϋπάρχουσες παθογένεις που βγαίνουν όταν οι συνθήκες ωριμάσουν. Το αναγνωρίζεις άλλωστε και μόνη, στο κείμενό σου.Η θέση σου είναι να κρατάς την δική σου ψυχική ισορροπία. Οι υπόλοιποι θα βρουν κι εκείνοι τον δρόμο τους. Κανένας δεν "σώζει" κανέναν. Όλοι μαζί κάνετε το καλύτερο δυνατόν. Τι απομένει;Πρώτο μάθημα είναι ότι πρώτη προτεραιότητα όλων των ανθρώπων είναι ο εαυτός τους. Όσο κι αν αγαπάς τον άλλον, κάποια πράγματα που θεωρείς πιο σημαντικά για την αυτεξέλιξή σου, πρέπει να τους δίνεις προτεραιότητα. Δυστυχώς αυτό ενίοτε σημαίνει ότι μπορεί αυτό που ο άλλος θεωρεί σημαντικότερο να είναι μια βλακεία και μισή, αλλά εκεινος τότε και στις συγκεκριμένες συνθήκες το θεωρούσε σημαντικότερ. Αυτό δεν αντανακλά στην αυταξία σου. Είναι δικό του προσωπικο θέμα. Αυτό συνέβη με το αγόρι σου αλλά και με τους φίλους σου. Το μεν αγόρι σου πρόκρινε ότι ήταν πιο σημαντικό να "απελευθερωθεί" για ευκαιρίες γνωριμιών για το καλοκαίρι (σχεδόν κανόνας για όποιον πάει σεζόν, απ'ότι διαβάζω) από το να παραμείνετε μαζί. Οι δε φίλοι σου πρόκριναν ότι οι διακοπές τους είναι ο δικός τους χρόνος ανεμελιάς κι ότι δεν μπορούσαν να τις "βαρύνουν" με τα θέματά σου. Σωστό, λάθος; Δεν έχει σημασία. Εκείνοι όλοι ως σωστό το θεώρησαν και γι'αυτό το έκαναν. Αυτό που κρατας είναι ότι έτσι ένιωθαν, έτσι έκαναν, εσύ δεν έκανες κάτι λάθος. Δεύτερο μάθημα είναι ότι δεν έχουμε την προσδοκία άλλοι άνθρωποι να μας κάνουν ευτυχισμένους. Σίγουρα, σίγουρα ο έρωτας είναι συναρπαστικό συναίσθημα, όπως άλλωστε κι η φιλία είναι κάτι το υπέροχο, ωστόσο κάποιος για να μπορεί να στέκεται στα πόδια του πρέπει να βρίσκει χαρά και απόλαυση σε μικρές στιγμές που εξαρτώνται ΜΟΝΟ από τον ίδιο, ώστε να έχει αποκούμπι "παρηγοριάς" ακριβώς για κάτι τέτοιες στιγμές. Αφορά σε δουλειά με τον εαυτό μας το κομμάτι αυτό, κι είσαι πολύ νέα και είναι δικαιολογημένο ότι δεν το έχεις ακόμη εμπεδωσει, αλλά είναι μια ευκαιρία τώρα. Ένα καλό μπάνιο, ένα ζεστό τσάι με ένα ωραίο βιβλίο μια ήσυχη στιγμή, μια βόλτα στη φύση, ένα γλυκό που σε ευχαριστεί, το χάδι ενός τετράποδου φίλουμ είναι μικρά πράγματα που δεν εξαρτώνται από άλλους για να σου δώσουν ικανοποίηση. Προσπάθησε πρώτον να τα εκτιμήσεις (ή επανεκτιμήσεις) και δεύτερον να τα αυξήσεις μέσα στη μέρα σου και το πρόγραμμά σου. Καλή σου δύναμη!
