Γι'αυτούς τους λόγους είναι χρήσιμο να μην "φουσκώνουμε" την ερωτική έλξη στο μυαλό μας και στην ποπ φιλολογία ως ένα υπερυψηλό αίσθημα που εμπλέκει και άλλα συστήματα πλην του ορμέφυτού μας, γιατί κατόπιν πέφτουμε από τα σύννεφα που τελικά δεν ταιριάζαμε τόσο όσο αρχικά νομίζαμε. Αυτό όμως είναι μια γενική παρατήρηση κι έχει να κάνει με την κοινωνική δαιμονοποίηση του σεξ, ιδιαίτερα για τις γυναίκες (πρέπει να είναι "έρωτας με συναίσθημα" για να καθαγιαστεί). Στο προκείμενο, κάποιες ρουτινιασμένες σχέσεις, στις οποίες υπήρχε βεβαίως κάποτε το ερωτικό πάθος, αλλά η εξέλιξη της ζωής και της καθημερινότητας το βάλτωσαν, θα μπορούσαν να αναζωογονηθούν με μπόλικη καλή διάθεση εκατέρωθεν και στοχευμένη εργασία και των δύο μερών. Μήπως να διερευνηθεί κατά πόσον θα μπορούσε τέτοιο ενδεχόμενο να γίνει πραγματικότητα;