Κι εγώ είχα ένα κάπως παρόμοιο προβλημα όταν πήγαινα σχολείο. Έκανα συνέχεια θέατρο και προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι είμαι όντως άρρωστη για να κάθομαι και να με στέλνουν σπίτι, και μετά άρχιζα να νιώθω όντως άρρωστη και να πονάω.Μαλιστα, όταν μου είχαν τελειώσει οι απουσίες, έπαιζα ολόκληρο θέατρο μπροστά στους καθηγητές και τον διευθυντή. Έμπαινα τόσο βαθιά στο πετσί του ρόλου για να με στείλουν σπίτι, που μια φορά αρχισε να πονάει όντως το στομάχι μου και έκανα εμετό αυθόρμητα. Μετά απ'ολα αυτά ένιωθα συνέχεια να πονάω κάπου , ενώ ήμουν μια χαρά στην υγεία μου. Τελικά το πρόβλημα ξεπεράστηκε όταν άρχισα να μη δίνω σημασία και να απαξιώνω πλήρως για τις σωματικές ενοχλήσεις. Εφόσον οι γιατροί δε βρίσκουν τίποτα, το πρόβλημα είναι ψυχικό.