Για εμενα η μεγαλυτερη επιτυχια στη ζωη ειναι η αποδοχη.Κοιτοντας το παρελθον σου προσπαθησε να μην το διωχνεις και να σε στοιχειωνει.Προσπαθησε να αποδεχτεις το τι ηταν ο πατερας σου.Η ζωη δυστυχως τον εφερε σε ενα σημειο να βυθιστει στο αλκοολ,κατι το οποιο τον μεταμορφωνε σε κατι αλλο, αυτο που στην πραγματικοτητα ειναι σιγουρα ειναι κατι εντελως διαφορετικο. Επειδη ταυτιζουμε συνεχεια εμεις οι κοπελες τον πατερα μας με τους συντροφους μας φοβασαι οτι θα αναβιωσεις την απορριψη ξανα και ξανα. Σαν αμυνα ισως του οργανισμου σου υποσυνειδητα να εχεις πατησει ενα off στα συναισθηματα. Σιγουρα ειναι προσωρινο. Σιγουρα το χρειαζεσαι.Να ξαναγεμισεις μπαταριες ρε παιδι μου.Ετσι θα μπορεις να βυθιστεις στιν επομενο ερωτα που θα σου χτυπησει την πορτα αργοτερα.