Ξέρεις κάτι, αγαπάω πολύ την θάλασσα . Το νερό. Θέλω τόσες πολλές φορές να σηκωθώ μεσάνυχτα ή ξημερώματα να πάρω το αυτοκίνητο και να τρέξω. Να τρέξω τόσο πολύ που να αγγίξω το άπειρο, ν' ανέβει η αδρεναλίνη. Να βάλω τις αντοχές μου στα όρια και να φτάσω στο αγαπημένο μου μέρος, νύχτα μόνη μου όπου κανένας δεν με βλέπει και να πέσω στο νερό. Να κλείσω τα μάτια και να επιπλεύσω. Αλλά δεν μπορώ, γιατί φοβάμαι, την επικινδυνότητα των καιρών.Άλλες φορές πάλι, θέλω να πάω σε ένα μπαρ και ν'αρχίσω να πίνω, μόνη μου. Αλλά ούτε αυτό μπορώ. Υπάρχουν κάτι βλαμμένα που βλέπουν γυναίκα μόνη να πίνει και παραβιάζουν όρια που δεν τους δόθηκε ποτέ το οκ. Κι ύστερα πως πας μόνη σου σπίτι; Δεν νομίζω πως όλα είναι τόσο εύκολα όπως τα παρουσιάζετε.