Άγιε, έτσι έκανα κι εγώ μέχρι που είδα μια ταινία γαλλική, το Circuit Fermé με τον Guillaume Depardieu. Eκεί ο ήρωας -που είναι εξαρτημένος ο ίδιος- δίνει χρήματα μπροστά στο ραντεβού του σε έναν επίσης ζητιάνο εξαρτημένο. Το ραντεβού του αναρωτιέται "μα του δίνεις χρήματα; θα πάρει πρέζα!" κι εκείνος απαντάει "ναι, γιατί όχι." Και της εξομολογείται ότι κι εκείνος παίρνει. (Είναι καλλιτέχνης και προσπαθεί να το χρησιμοποιεί για να αντέχει την απαξίωση των γύρω -υποτίθεται, τέλος πάντων δεν το σχολιάζω)Ξέρεις, με προβλημάτισε. Μήπως εμείς επιβάλλουμε την δική μας οπτική κι ηθική πάνω σε κάποιον του οποίου τις εμπειρίες και θεώρηση δεν έχουμε γνωρίσει; Πραγματικά με προβλημάτισε. Κι ας ξέρω ένα παλικάρι 20+ που του λείπαν δόντια από την πρέζα...