Περασες χρονια απο τη ζωη σου παλεύοντας με τη λευχαιμία. Το ξεπέρασες κ τωρα παιρνεις φαρμακα για να συντηρησαι (ετσι καταλαβα- σορι αν κπ κανω λαθος). Παλια δεν μπορουσες να ζήσεις τη ζωη σου λογω της ασθενειας. Τωρα που μπορεις γτ φοβασαι τοσο? Καταλαβαινω οτι δεν εχεις μια καθημερινότητα ευκολη. Αυτο δε σημαινει ομως οτι δεν πρεπει να ζεις οπως οι υπόλοιποι κ φυσικα να ερωτευτείς κ να κάνεις σχεση. Η γυναικα που θα ενδιαφερθεί πραγματικα για σενα δε θα σταθει στην διαφορετική σου καθημερινότητα. Θα σταθεί σε σενα σαν ανθρωπο. Φαινεσαι πολυ καλο παιδι. Ειναι κριμα να βαζεις ο ιδιος φρένο στη ζωη σου. Φιλια πολλα!