Respect μόνο και μόνο που απαρίθμησες όλες τις ταινίες που ανέφερες μαζί με τις σκηνές τους. Ενδιαφέρουσες ταινίες όλες αυτές!Σαν λάτρης του σινεμά, έχω και εγώ μερικές "περίεργες" σκηνές η ταινίες θα έλεγα καλύτερα.- Down By The Law του Jim Jarmusch: Όλο το κινηματογραφικό σύμπαν της ταινίας είναι "άρρωστο" αφού απεικονίζει μία Ν. Ορλεάνη που δεν υφίσταται πλέον. Κορύφωση της ταινίας, η σκηνή των κρατούμενων στα κελιά, οι οποίο ωρύονται "i scream, you scream, we all scream for ice cream!"- Lost Highway του David Lynch: Έχουν χυθεί τόνοι μελάνης (αφού είναι ταινία του 97) για αυτή την συγκεκριμένη ταινία. Η σκηνή 'οπου ο πρωταγνωιστής είναι σε ένα πάρτι και γνωρίζει τον " Mystery Man" ο οποίος τον ενημερώνει ότι την συγκεκριμένη στιγμή που μιλάνε στο πάρτι, αυτός είναι και ταυτόχρονα στο σπιτί του, είναι θεϊκή! Για να μην πούμε για την ανεξήγητη από όλους σκηνή "μεταμόρφωσης" του πρωταγωνιστή σε κάποιον άλλο, όντας έγκλειστος μέσα στο κελί του!- Trainspotting του Danny Boyle: Η σκήνη με την "χειρότερη" τουαλέτα της Σκωτίας, νομίζω αποτυπώνει γλαφυρά την έννοια της εξάρτησης και του εθισμού.- Donnie Darko του Richard Kelly: άλλη "άρρωστη" ταινία από την αρχή μέχρι τέλους της. Δεν ξεχωρίζω κάποια σκηνή, μόνο και μόνο για το αναπάντεχο και ίσως απρόσμενο φινάλε, αξίζει να μπει στο πάνθεον των κινηματογραφικών ταινιών.Αυτά και άλλα πολλά εν τάχει, νομίζω ότι η λίστα είναι ατελείωτη. Συμφωνώ πλέον ότι οι κόσμος προτιμά εύπεπτες και εύκολες ταινίες. Και υπάρχει φυσικά εξήγηση! Οι μεγάλες εταιρίες παραγωγής,οι οποίες αφάνισαν ή εξαγόρασαν τα μικρά στούντιο που έβγαζαν ανεξάρτητα ταινιάκια-διαμαντάκια