Αν ήταν να φρικάρω, παρά να συμπάσχω...Ξέρεις, υπάρχουν πολλές σκηνές σε πολλές ταινίες με ανάλογα βασανιστήρια. Η λεπτή ισορροπία είναι να μπορεί ο θεατής να νιώσει την συμπόνια προς το θύμα μαζί με λίγη αποπ την αδρεναλίνη του θύτη, δηλαδή να βιώσει με την έννοια της αριστοτελικής κάθαρσης αυτό που δεν βιώνει στην πραγματική του ζωή (αχεμ...)Όταν βλέπεις μαστίγωμα του Royal Navy στην σειρά Terror ή στο Master and Commander νιώθεις, εσύ ο θεατής, ότι1.πρέπει να γίνει (για λόγους πειθαρχίας ή δραματουργίας)2.ο θύτης εκφράζει μέσω της άσκησης πειθαρχίας έναν σεβασμό στο θύμα (δεν είναι προσωπικό)3.το θύμα το αποδέχεται ως αναγκαιότητα (άρα σέβεται την διαδικασία και το πρωτόκολλο)Όλα καλά, η σκηνή είναι πολύ πετυχημένη, πονάει αλλά δεν τραυματίζει την ψυχή του θεατή.Όταν το μαστίγωμα γίνεται σε πλαίσιο διαφορετικό υπεισέρχονται άλλοι παράγοντες. Στο A DangerousMethod το πλαίσιο είναι ερωτικό, αν κι ολίγον ψυχαναγκαστικό. Η συναίνεση υφίσταται κι αν κάτι το χαλάει είναι η υπερβολή της ηθοποιίας. Αν οι ήρωες συνήθως τρώνε το ξύλο της αρκούδας και δεν κουνάνε βλέφαρο, εδώ για μερικές ζωνιές που ζήτημα να κάνουν λίγες μελανιές τραντάζεται και φωνάζει σαν να δαιμονίστηκε (πιστοποιήσαμε ότι ούτε ως αστείο δεν χτύπησε ποτέ το μπούτι της με ζώνη, ηθοποιός πράγμα).Η σκηνή λειτουργει εντούτοις. Στον Κώδικα Da Vinci η μαστίγωση είναι αυτομαστίγωση και το πράγμα αρχίζει κι εκτρέπεται. Το cat έχει πάνω λάμες, σαν αυτά της ασούρα. Όμως επειδή έχει καθαρτικό χαρακτήρα η συναίνεση του υποκειμένου στον εαυτό του είναι εκεί, το νιώθουμε. Λέμε "πωωω ρε φίλε easy" αλλά δεν φρικάρουμε ΠΑΡΟΛΟ που βλέπουμε τις πληγές, το αίμα κλπ.Η σκηνή λειτουργεί.Ε στο Passion που λες είναι τόσο κατάφωρη η απουσία των παραπάνω στοιχείων και τραβάει τόσο πάρα πολύ χρονικά (εκείνο το "γυρίστε κι από μπροστά" ενώ έχεις ΗΔΗ δει 7 λεπτά κατακρεούργηση) που μόνο ένας πραγματικά ψυχοπαθής σαδιστής θα μπορούσε να το βιώσει χωρίς να τρέξει κάστανο. Είναι ακριβώς η στιγμή που πείσθηκα ότι ο Gibson δεν στέκει και πάρα πολύ καλά. Υπάρχουν πολλά φρικιαστικά που οι άνθρωποι έχουν επινοήσει για άλλους ανθρώπους, ωστόσο η τέχνη έχει σκοπό την μετουσίωση. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω; ΥΓ. Και τι να πει κανείς για το Sweet Movie...ποιό Κουρδιστό Πορτοκάλι, φίλοι, (ποκύ καλό btw) εκεί να δείτε weird...