Κοπελα μου οι γονεις μας τυχαινουν... Οπως τα περιγραφεις δεν ειναι και τελειως ακυροι οι δικοι σου, απλα το βλεπαν το θεμα εκπαιδευση τερμα χρησιμοθηρικα. Δλδ θα πληρωσουμε το φροντιστηριο, το παιδι θα διαβαζει για τις πανελληνιες, να περασει καπου και ο τερματισμος μια καλη δουλεια, δλδ σιγουρη (μαλλον δημοσιο θα ταν το ονειρο τους). Ο,τι απεκλινε απο αυτο το προγραμμα θα ταν χαμενα λεφτα, χαμενος χρονος, χαμενος κοπος. Ποσο λαθος βεβαια να βλεπεις ετσι τη ζωη. Απο την αλλη εσυ προεκυψες καλλιτεχνικη και δημιουργικη περσονα, και προφανως και δε σε εμποδισαν οι πεποιθησεις τους να δοκιμασεις ολα αυτα τα καλλιτεχνικα που περιγραφεις. Τωρα τι θα γινοταν αν σε ειχαν ενθαρρυνει σε ολο αυτο νωριτερα και ειχες επιλεξει αλλο επαγγελματικο προσανατολισμο δε θα το μαθεις ποτε... Δε θα σημαινε βεβαια απαραιτητα μια καλυτερη επαγγελματικη προοπτικη, γιατι επεσες και μες στην κριση...