Άλλο λυπηση, άλλο οίκτος , άλλο συμπονια. Η συμπόνια και η κατανόηση είναι προτέρημα για έναν άνθρωπο και όχι ελαττωμα. Κι εγώ τους συμπονω όσους πονανε, υποφέρουν. Είναι από την αρχή της ύπαρξης μας βέβαιο το ότι ο πόνος υφίσταται. Δεν συμπονομε μονον ανθρώπους αλλά και κάθε εμβιον ον που αισθάνεται ..μη μένεις στη λυπηση. Η λυπηση είναι παθητική στάση. Η συμπόνια ίσως να σε ωθήσει και κάποια στιγμή να μπεις στη θέση του άλλου και να τον κατανοησεις βαθια.