Κάπως καλύτερα τώρα ως προς το νόημα του κειμένου...Να πάρεις τηλέφωνο να πεις τι; Ότι είπες κάτι σε κάποιον, αλλά δε θυμάσαι κ πως το είπες κ ίσως μεταφέρθηκε με λάθος τρόπο κ ίσως όχι και.... Δεν έχει νόημα! Ο άνθρωπος προχώρησε. Κάνε κ εσύ το ίδιο!Όσο για την πρώτη περίπτωση, είχατε διαφορετικό κώδικα ηθικής προφανώς. Εσύ μπορεί να τον λυπάσαι κ ίσως κ εκείνος να λυπάται εσένα. Πάντως, η δική μου εμπειρία έχει δείξει πως ο καθένας βρίσκει τον δρόμο του. Δεν είμαστε ικανοί εμείς να λυπηθούμε τον άλλον... Κάποτε, που τόλμησα να σκεφτώ για πρώην ότι θα καταλήξει μόνος με τα μυαλά που κουβαλάει κ πόσο κρίμα για αυτό το παιδί, διαψεύστηκα παταγωδώς, μια κ βρήκε την άκρη ωραιότατα κ προχώρησε τη ζωή του. Σε αντίθεση, μάλιστα, μ' εμένα που είχα μείνει στάσιμη. Από τότε κατάλαβα ότι αν πρέπει να λυπάμαι για κάποιον κ να προσπαθώ για το καλύτερο αυτή είμαι εγώ κ μόνο! (Κ δεν εννοώ σε ανθρωπιστικό επίπεδο, προφανώς, αλλά για το τι θα απογίνει στη ζωή του, πώς θα τα καταφέρει με τις ανθρώπινες σχέσεις κτλ κτλ).