Είναι τραγική η εξομολόγησή σου παρά το γλυκανάλατο ύφος που αποπνέει, καθώς μας λες το εξής: ''Όλοι γύρω μου είναι ολίγιστοι, και ενώ η Μεγαλειότητά Μου αξίζει κάτι συγκλονιστικό κατά βάθος, τι να κάνω, θα συμβιβαστώ κλείνοντας τα μάτια''. Γιατί η Μεγαλειότητά σου δεν βρήκε τον μεγάλο, γαμάτο και μοναδικό άντρα που ερωτεύτηκες παράφορα ώστε να παντρευτείς; Μήπως, λέω μήπως, ο ''ολίγιστος'' τελικά θα συμβιβασθεί μαζί σου μιας και πολύς θα σου πέφτει;