ενω εδειχνε να "δινει" πραγματα στην σχεση δεν νομιζω οτι τα εδινε πηγαια... χτυπαγε πολλα πραγματα στους τσακωμους μας. επισης αυτα που "εδινε" ειναι για μενα απλα πραγματα που πρεπει ο καθενας μας να δεινει για να εχει υποσταση μια σχεση. ωστοσο εκτιμουσα τα παντα που εκανε . απο το πιο απλο ... δεν παραδεχτηκε ποτε λαθος της καθ'όλη την διαρκεια της σχεσης (χωρις υπερβολες)και ελεγε οτι εγω φταιω για την δικη της κακη συμπεριφορα. δεν εκτιμουσε σε μεγαλο βαθμο πραγματα που εκανα για αυτην στην καθημερινοτητα μας και τα θεωρουσε δεδομενα. οταν συζητησα μαζι της οτι χρειαζομαι τον ελαχιστο προσωπικο μου χρονο και χωρο (και τονιζω τον ελαχιστο) η απαντηση της ηταν οτι εχω ηδη υπεραρκετο να κανω αυτα που θελω τις 2-3 μερες την εβδομαδα που δεν βρισκομασταν. οταν λοιπον προσπαθησα να "χωρεσω" αυτα που ηθελα να κανω "μονος" μου σε αυτες τις 2-3 μερες μαντεψε... μου το εβγαζε ξινο. μουτρωνε . εβρισκε κατι που εχω κανει λαθος παλι ή καποια αφορμη και καλα στην συμπεριφορα μου για να τσακωθουμε. π.χ. αν εβγαινα για εναν καφε το 2μηνο με τον κολλητο μου θα μου ελεγε "καθε φορα που βρισκεσαι με αυτον αλλαζεις τελειως και γινεσαι σκατοχαρακτηρας" ή "μην μιλας με ατομα της δουλειας σου γιατι ειναι κατω του επιπεδου σου και θα γινεις σαν αυτους" ή "μην λες για μας πουθενα γιατι θα ματιαξουν αυτο που εχουμε" και τετοια τρελα. επρεπε να ζητησω "αδεια" να μιλησω 1-2 ωρες με ατομα του οικογενειακου μου κυκλου και οταν περνουσε το διαστημα που θεωρουσε φυσιολογικο παλι ειχαμε αντιδρασεις του τυπου "ακομα μιλατε;" κτλπ. δεν ειχα θεμα προφανως σε οτι εκανα να ερχεται μαζι αλλα παντα οταν φευγαμε είτε απο την παρεα μου ειτε απο οικογενειακη συνατηση κτλπ τσακωνομασταν γιατι καποιος ειπε κατι και γιατι αφηνω και δινω δικαιωματα. σιγουρα δεν ειμαστε ολοι ιδιοι και μπορει καποιον να τον πειραξει κατι που εγω θεωρω φυσιολογικο. απλα δεν γινεται στα 3μισι χρονια καθε μα ΚΑΘΕ φορα που βρισκομασταν με αλλους να μην περασε καλα ουτε μια φορα και να εβρισκε παντα κατι αρνητικο να πει ή κακο ... εκανα κουβεντες στους γυρω μου για πραγματα που την ενοχλουσαν οσο μη φυσιολογικα και να τα θεωρουσα επδ την σεβομουνα και παλι εβρισκε κατι να πει. κατι που καναμε ολοι λαθος. ποτε δεν ειπε καλη κουβεντα. ηθελε να ξεκοψω απο ολους. και αυτο το κτλβα οταν μεναμε μονοι και μου ελεγε συνεχεια ειδες που οταν ειμαστε οι 2 μας ποσο καλα περναμε και εισαι και εσυ οπως εισαι κανονικα.εγω ομως επειδη αντιδρουσα αυτη τρελαινοταν και τσακωνομασταν. ήθελα πραγματικα να την βοηθησω να "ζησει" οπως τουλαχιστον θεωρω εγω την ωραια ζωη με ωραια παρεα να πεις 2 κουβεντες να περασεις καλα. λιγα πραγματα και ομορφα. αλλα δεν νομιζω πως θα μπορουσε (εστω μαζι μου μονο οπως ειπες πριν) να ζησει την ζωη της ομορφα. επιπλεον εκτος του οτι κατηγορουσε τους παντες γυρω μας (το οποιο πιστευω πηγαζει απο την οικογενεια της για πολλους λογους) "εκμεταλευοταν" θεωρω ενα θεμα διαχειρησης αγχους πολλες φορες για να καταφερει αυτο που θελει. ασχοληθηκα απειρα για το θεμα της . περισσοτερο και απο την ιδια για να την βοηθησω. μου γυρισε ολο μπουμερανγκ. εφτασα σε σημειο φαντασου να μιλησω σε γνωστο ψυχολογο και μου ειπε οκ ναι μπορει να εχει το θεμα που σου αναφερει αλλα ειναι ακρως χειριστικος ο τροπος της σε ολα τα θεματα. εδω μου ειπε οτι πηγε σε ψυχολογο η ιδια και της ειπε οτι εγω ευθυνομαι σε μεγαλο βαθμο για την κατασταση της και οτι δεν μπορει να την βοηθησει ο ιδιος... για να ολοκληρωσω γιατι μακρηγορησα και ειπα την ιστορια της ζωης μου , ειχα πει 2 "αθωα" ψεματα διοτι ζηλευε πολυ για κατι μνματα που μου ειχαν στειλει 2 κοπελες και δεν απαντησα ποτε. αυτο το εκανα για να αποφυγω τσακωμους προγανως. λαθος μου. μου εκανε 3μισι χρονια κυρηγμα για τα παντα και για αυτο. λιγο πριν το τελος της σχεσης μας μου ειπε αυτη 2 ψεματα και οταν της τα ανεφερα μαζι με κατι αλλα που ειχα κτλβει κατα την διαρκεια της σχεσης μας (που δεν παραδεχτηκε ποτε, ενω ειχα αποδειξεις)σκεψου την αντιδραση της, δεν απαντησε απλα ποτε με εκανε block απο παντου και απο τοτε δεν εχουμε μιλησει... ανωριμοτητα στο full. για να καταληξω . δεν λεω οτι ημουν ο τελειος και αυτη η κακια. εχω μπει πολυ στην θεση της και παραδεχτηκα ολα τα λαθη μου ενω αυτη οχι. προσπαθησα να την βοηθησω κανοντας και εγω πολλα λαθη. απλα φερθηκε σκαρτα και ξενερωσα γενικα με το ποσο "πονηρος" μπορει να ειναι ο ανθρωπος. ας ειμαστε και οι 2 καλα.
