Λοιπόν, επειδή κι εγώ καθόμουν και σκεπτόμουν ποιά αντίδραση θα ήταν η ενδεδειγμένη (πλην του να σηκωθώ και να παρατήσω τον πανηλίθιο γκόμενο να πάρει μόνος του το λεωφορείο που είναι η σωστότερη) σκέφτηκα ότι μια πλακατζίδικη λύση θα ήταν να τρολάρω την γκομενοκαρφώνουσα: να της κάνω ματάκια, να της στέλνω φιλάκια, να της κάνω νόημα με το χέρι "να τα πούμε" με χαμόγελο (υπαινικτικό, όχι επιθετικό ή ειρωνικό). Συνήθως οι περισσότερες γυναίκες παθαίνουν πα-νι-κό με την υποψία λεσβιακού ιδεασμού κι απομακρύνονται με βήμα ταχύ από μόνες τους. Βέβαια μετά θα είχα το θέμα πώς θα έβγαζα τις ιδέες που θα έμπαιναν στο κεφάλι του δικού μου***...τιποτα δεν είναι τέλειο. :D :D***όχι ότι υπήρχε περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο να είμαι παρούσα σε τέτοιο περιστατικό, αλλά κάνουμε μια υπόθεση εργασίας.
