Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι βλέπουν τα πιο επιδερμικά τους προβλήματα (πχ ντροπαλός με το άλλο φύλο) σαν το βασικό θέμα και όταν τέλος πάντων το ξεπερνάνε, δεν μπορούν να καταλάβουν πάλι γιατί δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Εγώ πάντως βλέπω έναν άνθρωπο που δεν τολμούσε να πλησιάσει αρκετά τις γυναίκες και όταν κατά λάθος - μάλλον - ήρθε κοντά με μια που τον συγκίνησε βρήκε καλύτερους μηχανισμούς να μην έρθει σε κάποια ουσιαστική επαφή. Όσο αποφεύγεις την εσωτερική δουλειά μέσα σου, με ή χωρίς Β. θα νιώθεις κενός. Η Β. σου έκανε έστω και άθελά της το δώρο της ανακάλυψης του κενού. Έχεις δρόμο να διανύσεις ο οποίος μπορεί να σε οδηγήσει πάλι στην ίδια γυναίκα ή όχι, αλλά το ότι την θεοποιησες δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν αντιμετωπίζεις τους φόβους σου πραγματικά. Πολλοί το κάνουν, αλλά η πολλή προσποίηση αλλοιώνει στο τέλος το άτομο κατά την ταπεινή μου γνώμη. Αυτά από μένα προς το παρόν, ελπίζω να τα έγραψα σχετικά κατανοητά.