Θα μοιραστώ κάτι πολύ προσωπικό απλά για να πω μία ατάκα. Είχα μια σχέση παλιά στα φοιτητικά μου χρόνια με μια κοπέλα από μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, η οποία κάθε φορά που αποχωριζομασταν πλανταζε στο κλάμα και τύχαινε να βρέχει.. ακόμη και κατακαλοκαιρο, όταν έφευγε βροχή... Ε μια φορά όπως πάω να την αγκαλιάσω πριν αποχωριστούμε στο αεροδρόμιο, μου ρίχνει μια σφαλιάρα και μου λέει "every time we say goodbye even the sky is crying but you not" . Τι να κάνεις, κάποιοι είτε κακά έρχονται είτε καλά τα κρατάμε μέσα μας. Δεν αλλάζει αυτό. Καλή ανάρρωση.
