Κουράγιο. Παίρνει χρόνο η απόρριψη. Αυτό που σου λείπει όμως, από το κείμενό σου κρίνοντας, δεν είναι το άτομο αλλά η συνθήκη της σχέσης, η συντροφικότητα, ο έρωτας. Και σε καταλαβαίνω απολύτως. Ωστόσο επειδή ήταν ο πρώτος δεν το συνειδητοποιείς, επειδή η σχέση ταυτίστηκε στο μυαλό σου με κείνον. Και γι'αυτό "έδωσες πολλά" (τι συγκεκριμένα; βαλτα κάτω με χαρτι και μολύβι), επειδή πίστευες ότι η συνθήκη θα ήταν επομένως να ανταποδώσει ο άλλος από φιλότιμο. Δυστυχώς οι ανθρώπινες σχέσεις δεν πάνε έτσι, κι αλίμονο αν κάθονταν μαζί μας οι εραστές επειδή φιλοτιμήθηκαν...Τα φιλικά έχουν νόημα μόνο αν έχετε πολύ κοινό κώδικα και μόνο στο ερωτικό τα χαλάγατε. Τότε θα μπορούσατε να είστε φίλοι. Δεν μας λες κάτι τέτοιο.Αν με το "φιλικά" εννοείτε πολιτισμένη επικοινωνία 2-3 φορές το χρόνο, ναι, ίσως, γιατί όχι. Αν όμως εννοείτε αλληλοακολοθείστε στο facebook, τότε όχι, είναι έλεγχος και κολακεία του Εγώ του, κόψτε το για δικό σου καλό.Τέλος, μην περιμένεις να σε πλησιάσουν. Να πλησιάζεις εσύ. Όμορφα, διακριτικά, σαφώς. Κι όλα θα πάρουν το δρόμο τους.