Αγαπητέ μου, με μπερδεύεις: από τη μία πλευρά την είχες θεοποιήσει ως κάτι το υπέροχο που την αγαπούσες κιόλας (δική σου η χρήση αυτής της λέξης), όλα αυτά σε τρεις μήνες μέσα, αλλά παράλληλα θεωρείς πως οι τρεις μήνες είναι μικρό διάστημα για να πας ένα βήμα παρακάτω, ας πούμε να συζήσετε, όντες και οι δύο στα σαράντα σας. Αλήθεια, πόσο είναι το διάστημα που θεωρείς ότι είναι ''ικανό'' για να πας παρακάτω; Έξι μήνες; Ένας χρόνος; Δύο χρόνια; Μήπως όλα αυτά που μας λες είναι προφάσεις εν αμαρτίαις;Όσον αφορά σε εκείνη, τη δικαιολογώ που θέλει γάμο. Είναι δικαίωμά της να θέλει και να ζητά κάτι τέτοιο, ιδίως στα 40 της, δεν υπάρχει χρόνος ώστε να κάνει δίχρονες ''δοκιμαστικές'' σχέσεις.
