Ναι, η εμπειρια μου ειναι πολυ κοντα σε αυτο που λες. Μαθε οτι το αγχος και γενικα τα συναισθηματα δεν ειναι τιποτε αλλο απο προειδοποιησεις που σου δινει ο οργανισμος σου για να αλλαξεις κατι. Τα συναισθηματα ειναι υπερεκτιμημενα.Υπαρχουν για να σε βοηθησουν , οχι για να αναπτυξεις ψυχοσωματικα προβληματα , οπως κανεις εσυ, εγω και εκοτομμυρια ακομα ανθρωποι. Μην βαζεις ταμπελες σε αυτα που νιωθεις, σε ενα χρονο απο τωρα μπορει να ξυπνησεις και να εισαι εντελως χαλαρη.Τιποτα δεν ειναι μονιμο , τα πραγματα αλλαζουν, απροοπτα συμβαινουν. Να τονισω οτι ειναι συγκεκριμενοι χαρακτηρες που δεν σηκωνουν πολυ τις καταχρησεις. Αν πινεις αλκοολ, η καπνιζεις τσιγαρα πολυ πιθανο να σε κανει συναισθηματικα ανισσοροπη με σκαμπανεβασματα στη διαθεση το ποιο οδηγει σε αγχος. Προσπαθησε να παρεις τη ζωη λιγοτερο σοβαρα.Μην υπεραναλυεις , μην σκεφτεσαι ασχημα αλλα ουτε καλα, το κολπο ειναι να βαλεις κενο στη σκεψη.Θα μου πεις τι λεει αυτη τωρα τι ειμαι γιογκι? Οχι αλλα θεσε το ως στοχο. Και εγω ειμαι εικοσι χρονων , δεν εχει σχεση το αγχος με την ηλικια. Με βοηθησε το βιβλιο : the subtle art of not fiving a fuck . Θα στο προτεινα να το εχεις διπλα σου και να το διαβαζεις. Πολλα ειπα , και αλλα τοσα μπορω να πω , αλλα ειναι σαν να εχω μπει στο μυαλο σου , αφου εχω ζησει το ιδιο πραμα. Καλες γιορτες!