Αγαπητέ εξομολογητή, ακούγεσαι πραγματικα κουρασμένος με αυτή τη κατασταση και απελπισμένος. Ωστόσο σου επισημαινω ότι δεν εισαι ο μονος με οικογενειακα προβλήματα, μερικες φορες μεσα στην απελπισια μας ξεχναμε πως ολοι τραβαμε τα ζορια μας με τους γονεις μας. Αυτό μπορει να μην σε καθησσυχαζει αμεσα αλλα εχε το στην ακρη του μυαλου σου. Αυτό που σου προτείνω είναι να κανεις μια σοβαρη συζητηση μαζι τους, να τους εκφρασεις τις ανησυχιες σου, το πρόβλημα σου, την απογνωση σου, να τους πεις οσα μας λες, να δωσεις παραδείγματα, να στηρίξεις πειστικα και αποφασιστικα την θεση σου, να καταλαβουν την κρισιμη κατασταση και το πρόβλημα αναμεσα σας. Από κει και υστερα, αν δεν κατανοουν με τιποτα και δεν είναι σε θεση να αλλαξουν, βρες τα καταλληλα κουμπια να τους διαχειριστείς εως οτου μπορέσεις να μετακομίσεις και να ανεξαρτητοποιηθείς πλήρως. Υπομονή σου ευχομαι <3